Saint-Nazaire-d'Aude ligt op 15 km ten Noord-Oosten van Narbonne richting ‘La Montagne Noire’. De oorsprong van de gemeente gaat tot de 9de eeuw. De oorspronkelijke naam wordt voor het eerst gebruikt omstreeks 1150. De plaats bestrijkt 900 hectaren vruchtbare grond gebruikt voor de wijnbouw en groenteteelt.

In het noorden wordt de gemeente begrenst door het ‘Canal du Midi’. Ten zuiden vormt de Aude de grens van Saint-Nazaire-d’Aude.

De gemeente bestaat uit 2 delen. De oude dorpskern en het gehucht ‘Le Somail’.

Het gehucht ‘Le Somail’ ligt aan het ‘Canal du Midi’. Voor de tijd dat het gehucht een plezierhaven kreeg was het (in de 17de, 18de en 19de eeuw) een zeer belangrijke aanlegplaats voor vracht- en passagiersschepen. Deze aanlegplaats wordt traditioneel ‘La 3ème couchée’ genoemd, namelijk de derde plaats waar men overnachtte tijdens de reis op het ‘Canal du Midi’ in de richting van Toulouse naar Sète. Van Sète naar Toulouse was het ‘La 1ère Couchée’.

Een bezoek aan deze aantrekkelijke plaats die zijn charme van vroeger heeft kunnen bewaren is méér dan waard. 

Dit pittoreske stadje van  3000 inwoners (de ‘Capestanais’ en de ’Capestanaises’), met zijn waterweg, is één van de belangrijkste etappes van het Canal du Midi. Hier zijn verenigingen van wijnbouwers te vinden, allerlei restaurants, winkels en accommodaties en er is markt op woensdag en zondagochtend op de place Jean Jaurès.

Carcassonne (Occitaans: Carcassona) is een vestingstad op 52 kilometer van uw verblijf. Het is de prefectuur (hoofdstad) van het departement Aude.

De bekendste bezienswaardigheid is de volledig gerestaureerde versterkte oude binnenstad, ‘La Cité de Carcassonne’. Deze ‘Ville fortifiée historique de Carcassonne’ staat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. Het is het mooiste voorbeeld van een middeleeuwse stad in Europa (nog bijna volledig bewaard) en is de grootste gevrijwaarde vesting uit de middeleeuwen.

Na Parijs en de Mont-Saint-Michel is de Cité de grootste toeristische trekpleister van Frankrijk.

Het eigenlijke stadscentrum, waar ook het stadhuis ligt, is de ‘Ville Basse’ (Benedenstad) of ‘Bastide St. Louis’. Deze is een 13de eeuws toevluchtsoord voor bewoners uit de buurten rond de Cité (nu allemaal gesloopt).

Twee bruggen over de Aude verbinden de oude Cité en de nieuwe stad met elkaar, genaamd de ‘Pont Vieux’ en de ‘Pont Marengo’.

Narbonne (Narbona in het Occitaans) op 15 kilometer van jullie verblijfplaats.

Narbonne was de eerste Romeinse nederzetting buiten Italië. Deze kolonie, ‘Colonia Narbo Martius’ werd in 118 voor Chr. gesticht. De nederzetting was heel strategisch gelegen, namelijk waar een eerste heirbaan (van Italië naar Spanje) een aftakking had met de ‘Via Aquitania’ (via Toulouse naar Bordeaux aan de Atlantische Oceaan).

Béziers (Besièrs in het Occitaans) is een stad in het zuiden van Frankrijk, in de Languedoc. De stad is een onder-prefectuur van het departement van de Hérault (nr 34). Ze telt ongeveer 70.000 inwoners, ‘Biterrois’ genoemd. Door Béziers stroomt de rivier de Orb en het Canal du Midi. Béziers leeft vooral van toerisme en wijnproductie.

Béziers is historisch vooral bekend om het Bloedbad van Béziers op 22 juli 1209 tijdens de eerste Albigenzische Kruistocht.

‘Montagne Noire’ is een kleine, middelhoge bergketen (circa 35 kilometer van oost naar west en 25 kilometer van noord naar zuid), globaal tussen Carcassonne en Mazamet. Hoogste punt is de ‘Pic de Nore’ met 1214 meter.

Geologisch gezien is de ‘Montagne Noire’ de meest zuidwestelijke uitloper van het Centraal Massief. In het noordoosten gaat het over in de ‘Monts de l'Espinouse’. 

Kruispunt tussen de stranden van ‘Bas-Languedoc’ en het hinterland van de ‘Hérault’. De stad is een belangrijke erfgenaam van een rijk patrimonium.

Stad van beurzen was zij de favoriete verblijfplaats van Molière en zijn illustere theater.

Het historische centrum behoudt de charme van de statige herenhuizen uit de 17de en 18de eeuw, geplaveide straten en mooie patriciërswoningen uit de 16de  eeuw. Dit alles maakte het decor voor de consulaatswoning, zetel van de gemeentelijke overheid. Tot het midden van de 17de eeuw vergaderden hier ‘Staten van de Languedoc’.

Tevens vinden we hier een opmerkelijk religieus erfgoed:

• de oude kapel van de ‘Zwarte Penitenten’ (katholieke congregatie) dat in de 19de eeuw tot een theater werd omgebouwd
  
• de voormalige kapel van het klooster van de Ursulinen
  
• de ‘Collégiale St-Jean’
  

Bij het wandelen door de omgeving ontdekken we de wijngaarden met hun discrete charme die kwalitatief hoogwaardige wijnen aanbieden.

Tussen de ‘Cevennen’ en de ‘Montagne Noire’, verheft deze oude Katherenvesting zich op een rotspunt met uitzicht op de kloven van de 2 rivieren ‘La Cesse’ en ‘Le Brian’. Deze rivieren bieden de stad een ideale bescherming tegen invallers.

Eén van de meest verrassende plekken van de Languedoc. Een lange geologische geschiedenis en de onophoudelijke erosie door het water in de kalkbodem vormden smalle kloven.

De twee bovengenoemde riviertjes - met een zeer veranderlijk 

Dit is één van de mooiste voorbeelden van vestingbouw in Corbières. Het kasteel ligt op een vijftigtal kilometer van Perpignan. De burcht van Peyrepertuse is een gebouw met een hoogte van bijna 800 meter. In de reliëfs van de ‘Hautes-Corbières’ steekt het kasteel uit boven het kreupelhout en geeft het uit op het dorp Duilhac.

Bovenaan de kaap kan u het kasteel van Quéribus zien dat zo'n vijf kilometer verderop ligt. Deze immense burcht is qua oppervlakte ongeveer even groot als Carcassonne.

De site van Peyrepertuse werd bezet tijdens de romeinse periode vanaf het begin van de 1ste eeuw voor Christus.

Tijdens de kruistocht tegen de Katharen wou Wilhem van Peyrepertuse zich niet onderwerpen en werd hij in 1224 verbannen. Het kasteel werd in 1240 Franse eigendom. Het is in de 12de en 14de eeuw dat het kasteel uitgerust wordt met alle meubels en decoratie die er zo een indrukwekkende burcht van gemaakt hebben. Deze burcht bestaat uit twee verschillende kastelen die op een aparte manier harmonieus geplaatst zijn in het natuurlijke reliëf en die haast niet onderscheiden kan worden van de rots. Neem zeker even de tijd om het panorama te bewonderen... U zal ook kunnen genieten van het zicht op de Middellandse Zee.

De Cap de Creus is een prachtig natuurgebied bestaande uit grillige rotsformaties die doen denken aan een maanlandschap.

De kaap vormt de meest oostelijke punt van het Iberisch schiereiland en ligt zo’n 10 km ten noordoosten van Cadaqués. U kunt de Cap de Creus vanuit Cadaqués bereiken via een landweg met vele scherpe bochten, maar u kunt de kaap ook te voet bereiken. Deze route is echter een stuk langer, maar zeer de moeite waard. Onderweg komt u verscheidene baaien tegen en u eindigt bij de vuurtoren, die 82 meter boven de zee staat. Als u eenmaal op de Cap de Creus aangekomen bent kunt u allereerst genieten van het prachtige uitzicht over de zee en de rotskusten om u heen. U kunt hiervoor plaatsnemen op het terras van Restaurant Cap de Creus, dat zich naast de vuurtoren bevindt.

Dit pittoreske en chique dorpje ligt aan een mooie witte baai en is van veraf al te herkennen aan zijn reusachtige witte kerk, de ‘Església de Santa Maria’ (uit de 16de – 17de eeuw).

Het plaatsje is vooral bekend om zijn surrealistische schilders en schrijvers zoals Joan Miró, Pablo Picasso, Marc Chagall en Federico García Lorca.

Het bijzondere licht, de kunstzinnige vormen van Cap de Creus en de mooie natuur was de inspiratiebron voor hun werk.

Ook Salvador Dalí, de Spaanse kunstenaar, had een villa net buiten Cadaqués bij Port Lligat. Dit is nu een museum ‘Casa-Museu Salvador Dalí’. 

Dalí heeft het plaatsje echt op de kaart gezet.

Foix  (hoofdstad van de Ariège) ligt aantrekkelijk gelegen nabij de Spaanse grens en Andorra.

De stad is voornamelijk gekend door haar versterkte burcht. De stad is gegroeid rondom het kasteel wat maakt dat deze vesting werkelijk in het centrum van de stad ligt (cfr. Het ‘Gravenkasteel’ in Gent). Voor de Romeinen hier een fort bouwden bleek uit opgravingen dat deze rots reeds moet bewoond zijn geweest.

De stad speelde - in de geschiedenis van het katharisme in de regio - een belangrijke rol. Hier verbleven de graven van Foix tijdens de ‘Albigenzische’ kruistochten. Deze dynastie leverde jarenlang een felle strijd tegen de Franse bezetters.

Andorra is wel degelijk een klein, ingesloten ‘Vorstendom’ en dwergstaat. Het land is voornamelijk afhankelijk van toerisme en – zeker niet te vergeten - zijn status als belastingparadijs. De officiële taal is Catalaans.

Andorra wordt aanzien als het laatste onafhankelijke overlevende gebied van de ‘Marca Hispanica’ (Deze ‘Spaanse Marken’  zijn een vorm van ‘Graafschap’). Dit waren bufferstaten - gesticht door Karel de Grote - om de islamitische Moren tegen te houden en ze toegang tot christelijk Frankrijk te beletten.

De traditie zegt dat Karel de Grote het Andorrese volk in 805